นี่เป็นกระทู้แรกที่เรา ผิดพลาดยังไงขอโทดด้วยนะ^^
คือเริ่มต้นเราเป็นคนชอบคิดมากแบบมากๆๆๆๆๆเลยคะ พอดีวันนึงเกิดทะเลาะกับเพื่อนขึ้นมาเป็นเพื่อนที่เรารักมาก2คน ก็ทะเลาะกันคงจะเข้าใจผิดกันมั้งคะ แล้วเราก็เป็นคนไม่ค่อยพูดชอบเก็บความรู้สึก (มันยาวคะขอข้ามเลยนะ พิมพ์ไปก็จะร้องไห้ไป)
หลังจากที่เราทะเลาะกัน เราก็ไม่คุยกับใครเลยคะและก็คงไม่มีใครอยากคุยกับเรามั้งคะ55555 (ร้องไห้TT) เราเหงามากๆ แล้วเพื่อนก็พูดว่ากลับมาเป็นเพื่อนได้แต่อาจไม่เหมือนเดิม เราน้ำตาไหลเลยคะ อยากพูดอะไรกับมันมากกกกแต่เจอคำนี้เราจุกเลยคะ แล้วเราก็ไม่เข้าเรียนไม่อยากเจอใคร ไม่ไปรรพ่อแม่ก็บ่น (เรามีปัญหาไม่เคยบอกพ่อแม่) แต่ก็ยังมีแฟนเรานี่แหละคะที่คอยอยู่กับเรา เรามอ6 แฟนเรามอ5 แฟนเราก็ต้องเรียนเราเลยไม่อยากกวนมันมาก มันก็รู้เรื่องที่เราทะเลาะกับเพื่อนนะ มันก็บอกให้เราสู้ๆ จะจบมอ6อยู่แล้ว ใจเราก็อยากให้จบๆมอ6สักที คือเรื่องเพื่อนมันยาวแล้วเสียใจมาก ถ้าว่างจะตั้งกระทู้เรื่องเพื่อนนะคะ เราเป็นคนมีปัญหาก็จะเหวี่ยงใส่แฟนเราตลอด (ในใจเราอยากขอโทดที่เหวี่ยงใส่มากๆแต่มันคงชินเลยไม่ได้ขอโทด) วันที่19/11/2558 ตอนคาบสุดท้ายแฟนเราว่าง เราเลยชวนแฟนไปหลังรร เพราะเราชอบไปคะเราชอบบรรยากาศมันเงียบสงบ ลมพัดเย็น มีสระ(คลอง)ใหญ่มากอยู่หลังรร แต่ไม่ค่อยมีใครไปคะเพราะมันอยู่ไกล แล้วมันออกแนวเปลี่ยว แต่มีบ้านแถวนั้นนะคะ ชอบมีคนแอบมาตกปลาบ่อยๆ วันนั้นเราเครียดเรื่องเพื่อน ร้องไห้หนักมากๆ ระหว่างที่เดินไปสระเราก็ร้องไห้ไป นึกยังไงไม่รู้เราวิ่งจะกระโดดลงสระเลยคะ คงโมโหตัวเอง+เสียใจ ทำตัวเป็นคนบ้าเลยคะ เราพูดจริงๆนะตอนนั้นไม่รุสึกตัวจิงๆ เคยคิดฆ่าตัวตายหลายครั้ง กินยานอนหลับติดกันเป็นอาทิตย์ เราคงหลอนยามั้งคะ แล้วแฟนเราก็รีบดึงเราากอดทันที เราก็ดิ้นจะไปโดดน้ำให้ได้ แฟนก็กอดแน่นมากกว่าเดินจนเราเจ็บ มันบอกเราว่า เค้าไม่ให้แกไป เรานิ่งไปเลยคะ แล้วเราก็นั่งตรงศาลาข้างสระครึ่งชม.ได้ เบลอๆมองไรไปเรื่อย (บางทีเราก็อยากไปพบจิตแพทย์นะ เห้อ) พอหมดคาบแฟนก็ถามว่าจะขี่หลังไหม เราบอกไม่เดี๋ยวคนอื่นเห็น แล้วแฟนก็จับมือพาเดินไปหาอะไรกิน แล้วก็บอกเราว่า อย่าคิดมากนะแก (แล้วก็ลูบหัวเราทีนึง) หลังจากนั้นแฟนก็ขึ้นรถตู้กลับบ้าน เราก็กลับบ้านเหมือนกัน พอวันนี้24/11/2558 เราก็ยังไม่คืนดีกับเพื่อนคะ เราก็ไม่เข้าเรียนเหมือนเดิม คาบท้ายแฟนเราว่าง เราก็ชวนมันไปหลังรรอีก แต่มีคนตกปลาอยู่ เราแฝดับแฟนเลยนั่งตรงโต๊ะใต้ต้นไทรก่อนถึงหลังรร แล้วเราก็เครียดเหมือนเดิม แต่ไม่แสดงอาการกลัวแฟนจะเป็นห่วง แฟนเราก็เล่นที่ิออกกำลังกายนู่นนี่ดูมีความสุขชวนเราคุย น่ารักมากๆเลย ทำให้เราลืมเรื่องทะเลาะกับเพื่อนไปเลย ระหว่างที่มันเล่นเราก็มองมันปกติ แต่ใจเรามันแปลกๆ เรายิ้มแปลกๆดูมีความสุขมากๆเลย (เราเผลอยิ้มนะ) ตอนนั้นเราอยากร้องไห้แล้วไปกอดแฟนเรามากๆเลยคะ เพราะเราไม่เหลือใครเลย ไม่มีเพื่อนคุย อึดอัดมาก แต่เราก็ได้แค่คิด เรารักแฟนมากๆบอกไม่ถูกเหมือนกัน เรากลัวจะจากแฟนเราไปยังไงไ่ม่รู้เหมือนกัน ระหว่างกลับจากรรเราขับมอไซกลับ มือเรา2ข้างมีเหงื่อออกเยอะมาก มันเหมือนจะทรงตัวไม่อยู่ (คงเบลอยานอนหลับ) แต่ความรู้สึกตอนมองแฟนมันไม่เหมือนกับที่เคยมองครั้งก่อนๆเลย แล้วเมื่อ6เดือนก่อนเราปวดหัวมากเลยไปหาหมอคลินิก หมอบอกว่าเราเป็นไมเกรน ตอนแรกก้เฉยๆนะคิดว่าเดี๋ยวก็หายไปเอง ลืมบอกเราคบกับฟนมาปีกว่าแล้ว ตอนนี้เราเหนื่อยมากๆๆๆๆๆๆ เราอยากกอดแฟน เราไม่รู้ว่าเมื่อไรเราอาจจะเครียดรึน็อคยาตายก็ได้ บอกแล้วว่าเรามีปันหาเราจะไม่บอกใคเท่าไร แฟนเราเรายังก้ไม่ค่อยบอกเลย เราเครียดมากไม่รู้ว่าเราจะผ่านช่วงนี้ไปได้ยังไง
#ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ขอบคุณที่ทำให้เราระบายความทุกข์ของเราบ้างก็ยังดี ^^
เคยมองหน้าแฟนแล้วคิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้มองไหม
คือเริ่มต้นเราเป็นคนชอบคิดมากแบบมากๆๆๆๆๆเลยคะ พอดีวันนึงเกิดทะเลาะกับเพื่อนขึ้นมาเป็นเพื่อนที่เรารักมาก2คน ก็ทะเลาะกันคงจะเข้าใจผิดกันมั้งคะ แล้วเราก็เป็นคนไม่ค่อยพูดชอบเก็บความรู้สึก (มันยาวคะขอข้ามเลยนะ พิมพ์ไปก็จะร้องไห้ไป)
หลังจากที่เราทะเลาะกัน เราก็ไม่คุยกับใครเลยคะและก็คงไม่มีใครอยากคุยกับเรามั้งคะ55555 (ร้องไห้TT) เราเหงามากๆ แล้วเพื่อนก็พูดว่ากลับมาเป็นเพื่อนได้แต่อาจไม่เหมือนเดิม เราน้ำตาไหลเลยคะ อยากพูดอะไรกับมันมากกกกแต่เจอคำนี้เราจุกเลยคะ แล้วเราก็ไม่เข้าเรียนไม่อยากเจอใคร ไม่ไปรรพ่อแม่ก็บ่น (เรามีปัญหาไม่เคยบอกพ่อแม่) แต่ก็ยังมีแฟนเรานี่แหละคะที่คอยอยู่กับเรา เรามอ6 แฟนเรามอ5 แฟนเราก็ต้องเรียนเราเลยไม่อยากกวนมันมาก มันก็รู้เรื่องที่เราทะเลาะกับเพื่อนนะ มันก็บอกให้เราสู้ๆ จะจบมอ6อยู่แล้ว ใจเราก็อยากให้จบๆมอ6สักที คือเรื่องเพื่อนมันยาวแล้วเสียใจมาก ถ้าว่างจะตั้งกระทู้เรื่องเพื่อนนะคะ เราเป็นคนมีปัญหาก็จะเหวี่ยงใส่แฟนเราตลอด (ในใจเราอยากขอโทดที่เหวี่ยงใส่มากๆแต่มันคงชินเลยไม่ได้ขอโทด) วันที่19/11/2558 ตอนคาบสุดท้ายแฟนเราว่าง เราเลยชวนแฟนไปหลังรร เพราะเราชอบไปคะเราชอบบรรยากาศมันเงียบสงบ ลมพัดเย็น มีสระ(คลอง)ใหญ่มากอยู่หลังรร แต่ไม่ค่อยมีใครไปคะเพราะมันอยู่ไกล แล้วมันออกแนวเปลี่ยว แต่มีบ้านแถวนั้นนะคะ ชอบมีคนแอบมาตกปลาบ่อยๆ วันนั้นเราเครียดเรื่องเพื่อน ร้องไห้หนักมากๆ ระหว่างที่เดินไปสระเราก็ร้องไห้ไป นึกยังไงไม่รู้เราวิ่งจะกระโดดลงสระเลยคะ คงโมโหตัวเอง+เสียใจ ทำตัวเป็นคนบ้าเลยคะ เราพูดจริงๆนะตอนนั้นไม่รุสึกตัวจิงๆ เคยคิดฆ่าตัวตายหลายครั้ง กินยานอนหลับติดกันเป็นอาทิตย์ เราคงหลอนยามั้งคะ แล้วแฟนเราก็รีบดึงเราากอดทันที เราก็ดิ้นจะไปโดดน้ำให้ได้ แฟนก็กอดแน่นมากกว่าเดินจนเราเจ็บ มันบอกเราว่า เค้าไม่ให้แกไป เรานิ่งไปเลยคะ แล้วเราก็นั่งตรงศาลาข้างสระครึ่งชม.ได้ เบลอๆมองไรไปเรื่อย (บางทีเราก็อยากไปพบจิตแพทย์นะ เห้อ) พอหมดคาบแฟนก็ถามว่าจะขี่หลังไหม เราบอกไม่เดี๋ยวคนอื่นเห็น แล้วแฟนก็จับมือพาเดินไปหาอะไรกิน แล้วก็บอกเราว่า อย่าคิดมากนะแก (แล้วก็ลูบหัวเราทีนึง) หลังจากนั้นแฟนก็ขึ้นรถตู้กลับบ้าน เราก็กลับบ้านเหมือนกัน พอวันนี้24/11/2558 เราก็ยังไม่คืนดีกับเพื่อนคะ เราก็ไม่เข้าเรียนเหมือนเดิม คาบท้ายแฟนเราว่าง เราก็ชวนมันไปหลังรรอีก แต่มีคนตกปลาอยู่ เราแฝดับแฟนเลยนั่งตรงโต๊ะใต้ต้นไทรก่อนถึงหลังรร แล้วเราก็เครียดเหมือนเดิม แต่ไม่แสดงอาการกลัวแฟนจะเป็นห่วง แฟนเราก็เล่นที่ิออกกำลังกายนู่นนี่ดูมีความสุขชวนเราคุย น่ารักมากๆเลย ทำให้เราลืมเรื่องทะเลาะกับเพื่อนไปเลย ระหว่างที่มันเล่นเราก็มองมันปกติ แต่ใจเรามันแปลกๆ เรายิ้มแปลกๆดูมีความสุขมากๆเลย (เราเผลอยิ้มนะ) ตอนนั้นเราอยากร้องไห้แล้วไปกอดแฟนเรามากๆเลยคะ เพราะเราไม่เหลือใครเลย ไม่มีเพื่อนคุย อึดอัดมาก แต่เราก็ได้แค่คิด เรารักแฟนมากๆบอกไม่ถูกเหมือนกัน เรากลัวจะจากแฟนเราไปยังไงไ่ม่รู้เหมือนกัน ระหว่างกลับจากรรเราขับมอไซกลับ มือเรา2ข้างมีเหงื่อออกเยอะมาก มันเหมือนจะทรงตัวไม่อยู่ (คงเบลอยานอนหลับ) แต่ความรู้สึกตอนมองแฟนมันไม่เหมือนกับที่เคยมองครั้งก่อนๆเลย แล้วเมื่อ6เดือนก่อนเราปวดหัวมากเลยไปหาหมอคลินิก หมอบอกว่าเราเป็นไมเกรน ตอนแรกก้เฉยๆนะคิดว่าเดี๋ยวก็หายไปเอง ลืมบอกเราคบกับฟนมาปีกว่าแล้ว ตอนนี้เราเหนื่อยมากๆๆๆๆๆๆ เราอยากกอดแฟน เราไม่รู้ว่าเมื่อไรเราอาจจะเครียดรึน็อคยาตายก็ได้ บอกแล้วว่าเรามีปันหาเราจะไม่บอกใคเท่าไร แฟนเราเรายังก้ไม่ค่อยบอกเลย เราเครียดมากไม่รู้ว่าเราจะผ่านช่วงนี้ไปได้ยังไง
#ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ขอบคุณที่ทำให้เราระบายความทุกข์ของเราบ้างก็ยังดี ^^